Een interview met commissielid Allies Ligtvoet

Allies is sinds 2018 commissielid voor de gezamenlijke GroenLinks-PvdA fractie, maar is al politiek actief sinds 2011

Allies, kun je iets vertellen over jouw politieke carrière?
Politiek is voor mij geen carrière, maar een kwestie van maatschappelijke betrokkenheid.

Wat heeft jou bewogen om politiek actief te worden en wat is het pad dat je hebt doorlopen?
Het begon ooit met het kiezen voor PPR. Heel lang geleden dus. Later werd dat GroenLinks, ook lid geworden van GroenLinks maar nog lange tijd niet politiek actief. De belangstelling was er wel en wederzijds, maar viel niet te combineren met mijn onderwijsloopbaan met zijn vele momenten van piekbelasting. Toen ik me uiteindelijk wel liet verleiden om actief te worden als commissielid, belandde ik in een geschil met mijn toenmalige gemeente, waarbij ik vond dat ik me meteen weer terug moest trekken om belangenverstrengeling te voorkomen en mijn integriteit te bewaken.

Na onze verhuizing liep ik vaker mee met PK in Boxmeer. Vooral als fractielid. Ook als commissielid, maar het tijdsaspect was vaak een probleem, zoals ik al vreesde. Toen iemand anders vurige belangstelling had voor mijn positie als commissielid, werd me daarom verzocht af te treden. Dat heb ik toen gedaan omdat ik er echt te weinig tijd voor had.

Na mijn pensionering werd ik weer actiever in de fractie en zette ik me in voor GroenLinksPvdA bij de verkiezingen, waarna ik ook commissielid werd en vervolgens toch weer ging werken, dus ik blijf zo mijn eigen tijdsprobleem creëren.

Voor welke onderwerpen zet je je het liefste in?
Als commissieleden verdelen we per keer de onderwerpen naar ieders belangstelling en ieders beschikbaarheid. Dat is voor mij vaak alles in relatie met natuur, milieuzaken en duurzaamheid en regelmatig ook sociale onderwerpen.

Wat heeft GroenLinks-PvdA in de afgelopen twee jaar al bereikt binnen deze thema’s?
We hebben een fantastische wethouder die op het terrein van milieu veel weet te bereiken en daar andere partijen in het college in mee weet te krijgen. We willen niet polariseren op onze standpunten, maar zoeken het gesprek op, praten met en luisteren naar andere betrokkenen en proberen compromissen te bereiken. Dat kan soms heel bescheiden zijn, maar kleine stapjes leveren vooruitgang op waarbij grote stappen snel thuis vaak niet opgaat. Op die manier hebben we weten te bewerkstelligen dat uitkoopregelingen voor boeren geen verboden term meer is, maar gewoon bespreekbaar is. Ook ecologische verbindingszones krijgen nu aandacht, net zoals aanplant van meer bomen.

Ook op sociaal terrein hebben we als GroenLinksPvdA mooie resultaten weten te bereiken.
En soms behaalje geen mooi resultaat maar zet je wel knoppen om, maak je dingen bespreekbaar, weet je mensen mee te krijgen en leg je (hopelijk) een basis voor verandering in de toekomst. Op economisch vlak hebben we aandacht gevraagd voor de ongebreidelde groei die wij niet zagen zitten. We hebben ook vuurwerk bespreekbaar gemaakt en weten te bereiken dat er een enquête werd uitgezet. Al hebben we dat dan niet verder weten te verzilveren op dit moment, er is over gesproken, andere geledingen weten wat je belangrijk vindt en waarom. Op die manier ben je wel bezig om een vruchtbare bodem te creëren. Dat hopen we althans maar ik denk ook oprecht dat dit zo werkt.

Waar ga jij je nog hard voor maken de komende tijd?
Ik zal me blijven inzetten voor de opvang van asielzoekers en Oekraïners. Behouden wat we hebben, verbeteren wat we kunnen en wat mij persoonlijk betreft is uitbereiding daarbij ook een optie. We kunnen mensen niet in de steek laten en zijn vanuit ons menszijn verplicht om anderen te helpen zoals we ook zelf geholpen zouden willen worden in tijden van nood.

Ook blijf ik me hard maken voor een goed sociaal beleid voor onze ouderen, zeker waar het zorg en huisvesting betreft. Ook op gebied van natuur en landbouw hoop ik dat we nog meer verbetering kunnen bewerkstelligen.

Een ander heikel onderwerp waar ik me toch graag voor wil inzetten, is houtstook. Vanwege de fijnstof maar ook omdat hout CO2 vasthoudt en bij verbranding komt dit in één keer vrij. Dit ligt heel erg gevoelig, dus ik verwacht geen grote stappen te kunnen maken, maar langzamerhand het omdenken wat stimuleren, stap voor stap inperkingen instellen vind ik geen slechte zaak.


Wil je verder nog iets kwijt?
Ik hoop dat we in de komende tijd nog meer stappen kunnen zetten om tot een sociaal rechtvaardig Land van Cuijk weten te komen dat steeds meer in evenwicht zal weten te komen met natuurbehoud, een goed milieu en een op biologische basis gestructureerde landbouw.